O książce: 2013 / Minęły wieki od dnia, w którym pod Górą Maszuk zginął wielki rosyjski poeta, geniusz narodowy Michaił Jurjewicz Lermontow. Nowa książka o nim, być może po raz pierwszy od 200 lat, opowiada o mistycznych korzeniach poety wywodzących się od jego starożytnych przodków i zawiera tak wiele intrygujących faktów, że z pewnością zainteresuje zarówno czcigodnych pisarzy, jak i najszerszego czytelnika słynny krytyk i publicysta Władimir Bondarenko, w przeciwieństwie do licznych fabularyzowanych biografii rodzinnych, dotyka najważniejszych problemów egzystencji i odsłania podstawy postawy życiowej Lermontowa, który stanowczo sprzeciwia się zarówno władzy świeckiej, jak i duchowej, normatywnej codzienności. Czy władza potrzebowała takiego wolnego poety? Dlaczego współcześni poecie uważali pojedynek za morderstwo, podczas gdy inni współcześni badacze Lermontowa usprawiedliwiali Martynova? Dlaczego milczenie na temat przyczyn śmierci Lermontowa trwało 30 lat? Wasilij Rozanow pisał o „wiecznie smutnym pojedynku”, Władimir Bondarenko - o „wiecznie zbrodniczym”… Autor ostro sprzeciwia się wszelkim oszustwom i plotkom na temat poety, dla niego Lermontow, we wszystkich jego sprzecznościach, z całą złożonością jego charakter, to przede wszystkim największy narodowy geniusz Rosji, który bardzo wcześnie zrealizował swoją tragiczną misję.